Tratamenduak

PSIKOLOGIKOA

Bizitza zaila izan ahal da arreta gabezia duten umeentzat. Eurek dira sarritan arazoak dituztenak eskolan, ezin dute jolas bat amaitu eta lagunak galtzen dituzte. Egon ahal dira orduak etxerakolanetan kontzentratzeko eta gero ahazten dute eskolara eramatea.

Ez da erraza egoera hauei aurre egitea egunero. Ume batzuek bere frustrazioa askatzen dute borroka egiten, txarto portzatzen... Beste batzuek, esaten dute buruko mina daukatela edo horrelakoak eskolara joan behar direnean. Edo badaude beste batzuek, dena gordetzen dutela eurentzako inork ez ikusteko zelan dauden.

Ere oso zaila da izatea neba-arreba edo klase kide bat eta ikustea zure laguna edo neba-arreba beti dagoela haserre, zure jostailuak ateratzen dituela, zure gauzak galtzen dituela... Ume hauek ere frustratzen dira edo sentitu ahal dira alde batera familia edo gurasoak ume hiperaktiboarekin dauden bitartean. Baina eurek benetan nahi dutena da ondo eramatea bere anai-arrebarekin edo klasekidearekin.

Bereziki zaila da ume horren gurasoa izatea. Gurasoak, maiz, ezinduak sentitzen dira eta errekurtsorik gabe. Ohiko metodoek ez dute balio, ze eurek ez dute erabakitzen horrela portatzea. Honen aurrean, gurasoek egiten dutena da umea jotzea, oihukatzea... nahiz eta eurek jakin hori ez dela zuzena, baina, guzti hori egiten dute frustrazioagatik. Orduan, bere buruari esaten diote euren errua dela ez izateagatik gurasorik hoberenak.

Guzti honen aurrean, gurasoek sortu behar dute giro familiar finkoa, kontsistentea (arauak ez aldatzea egun batetik bestera) eta aurrensangarria (arauak esanda daude bete edo ez bete aurretik).

Badaude baita beste era bateko eskuhartzea psikopedagogikoak, errazten dituztenak ume hauen trataera, esate baterako:

Terapia kognitiba-konduktista: pertsonei laguntzen die lan egiten berehalako zereginetan eta ez die pertsonei laguntzen euren sentimenduak eta akzioak ulertzen; terapiak finkatzen du zuzenean aldatzera euren jokabidea. Terapeuta kognitibo-konduktista batek lagundu ahal dio umeari euren jarrera aldatzen edota hitzegin aurretik pentsatzera zer esango duen.

Trebaketa trebetasun sozialaren arabera: honek laguntzen du umea jokabide berriak izatera. Honetan, terapeutak erakusten dio umeari jostailuak eskatzen, txandak errespetatzen, laguntza eskatzen... eta guzti hori praktikan jartzen dute. Esate baterako, ume batek ikasi ahal du irakurtzen beste pertsonen aurpegien keinuak eta tonuak gero berak jakiteko hobeto nola erantzun. Trebaketak erakusten dio haurrari talde handitan zein txikitan parte hartzen, iritzia ematen eta laguntza eskatzen.

Talde laguntza: hemen kontaktuan jartzen dira euren amankomnuneko kezkak daukaten pertsonekin. Heldu eta guraso asko seme-alaba hauekin ikus dezakete oso baliagarria dela horrelako talde batean sartzea. Talde hauetako kideek euren esperientziak eta bizipenak, arrakasteak, frustrazioak kontatzen dituzte lagudu nahiean. Hori dena, asko laguntzen die pertsonei jakiteko ez daudela bakarrik.

Trebaketa seme-alabak zaintzeareko: honetan gurasoei eskaintzen zaie teknikak edota baliabideak euren seme-alaben jokabidea maneiatzeko. Teknika bat izan daiteke umea gobernaezina jartzen denean besteetatik aldendu denbora labur batez. Bananduta dagoenean, bakarrik eseri behar diogu albo batean lasaitu arte. Ere, erakutsi ahal zaie gurasoei ematen umeei "kalitatezko denbora" bat. Denbora hau, egunero izango da, eta espazio horretan umeak egingo du asko gustatzen zaion ekintza bat. Bitartean, gurasoak berarekin egon beharko dira ikusteko zer egiten duen umeak eta zeozer ondo egiten duenean esateko zein ongi egin duen.